Nog eentje om het af te leren...

In het begin spraken we van maanden, daarna van weken, nu spreken we slechts nog over dagen. Het zijn eigenlijk nog maar twee dagen, maar we spreken liever over seconden. Nog 97.200 seconden. Degene die zich vervelen en graag aftellen, ga je gang!

Wij startten maandag onze week in het weeshuis. Samen met Dolly brachten we een bezoekje aan een lokaal weeshuis. Eerder bezochten we al het weeshuis 'Diani Children Village'. Dit weeshuis wordt gesteund door een Belg. We merkten onmiddellijk het verschil. De kinderen hebben sinds dit jaar allemaal een bed om in te slapen en een overdekte eetruimte. Dolly bezocht het weeshuis vorig jaar en zag al een grote evolutie. Wij konden de kinderen gelukkig maken met enkele kleine zaken zoals kleurboeken, potloden, bellenblazers...

Dinsdag en woensdag staken we de handen uit mouwen en haalden we onze schildersborstels boven. Samen met Bonnie en Mieke trokken we naar Ganja La Simba, een lagere school. We namen twee klaslokalen onder handen. We schreven het alfabet, maakten tekeningen ... De klaslokalen zagen er al volledig anders uit na twee dagen.

Werk wordt altijd beloond, dus op woensdagavond werden we uitgenodigd bij Alec voor een barbecue in Maisha Marefu. Helaas viel deze letterlijk in het water. Het regende de hele dag door. Maar dat hoefde de sfeer niet te verpesten. We kregen een heerlijk steak voorgeschoteld in de plaats. Het werd een zeer gezellige, Belgische avond.

Donderdag trokken we met Bonnie naar het ziekenhuis Msambweni. We waren echt onder de indruk. Dit bezoek zal ons zeker bijblijven. Zo waren we onder andere getuige van de nageboorte, mochten we bij de prematuurtjes (als we onze schoenen uit deden) ... Het ziekenhuis kreeg al 60 nieuwe bedden. Genoeg voor vrouwen en kinderen. De mannen moeten helaas nog op oude bedden slapen, sommigen zelf met twee in één bed.

Vrijdag legden we de laatste hand aan onze stagemap. We hadden een mooi vooruitzicht want er stond een uitje gepland naar de Congoriver. Dit is een prachtige plek waar je de zonsondergang kan zien. Het werd een gezellige avond. Toen we thuis kwamen, stond ons nog een verrassing te wachten. De sleutel van cottage 5 was verdwenen. Na lang zoeken, binnenbreken in ons eigen huis, kwam Abdallah met de loper. Hero of the day!

Gelukkig konden we weer in onze cottage, want zaterdag was dit zeker nodig. Het regende de hele dag pijpenstelen. Ideaal weertje dus om onze valies te maken. Ook onze beachparty viel letterlijk in het water. We speelden dus maar enkele gezelschapsspelletjes.

Zondag konden we opnieuw genieten van de zon. Hier profiteerden we dan ook van. 's Avonds sloten we ons laatste weekend af met een gezellig dinertje in Nomads.

Vandaag gingen we samen met Alec en Paul naar Funzi. Ze probeerden een half uur lang de boot te startten om toch maar tot het besluit te komen dat we met een andere moeten gaan. De batterij bleek stuk te zijn. Eenmaal toegekomen op het eiland waren we enorm onder de indruk. Het is een idyllische locatie. Er is niets van elektriciteit op het eiland, er rijden geen auto's ...
Wij mochten meegenieten van Paul's kookkunsten. Na de maaltijd bezochten we nog het plaatselijke dorpje en vaarden we ook wat verder met de boot naar een zandbank. Zalig om zo midden op de zee te kunnen zitten. Het was de perfecte afsluiter van ons verblijf.

Morgen is officieel onze laatste dag. Voor de laatste dag trekken we naar het prachtige strand waar we voor de laatste keer zullen genieten van het mooie uitzicht en de zon.
Om 12 uur 's nachts komt de taxi ons oppikken en zit ons avontuur er jammer genoeg op. 17 uren later zullen we onze voeten weer op Belgische bodem zetten.

Vooraleer we helemaal afsluiten willen we graag nog enkele mensen bedanken.
Eerst en vooral willen we onze ouders bedanken die ons de kans gaven om dit avontuur aan te gaan. We zijn een mooie ervaring rijker.
Ook mama Pascale verdient een woordje van dank. We konden altijd bij jou terecht voor al onze kleine en grote vragen. We waren dan ook heel tevreden dat we deel mochten uitmaken van Sunshine4kids.
We ontdekten Kenia natuurlijk niet alleen. Samen met negen andere studenten maakten we de sprong in het onbekende. We zijn heel blij dat we dit met jullie mochten delen. The lucky eleven forever!
Hier in Kenia hebben we enkele mooie dingen kunnen verwezenlijken. Dit kon enkel dankzij de opbrengst van de pasta-avond. Zonder jullie talrijke opkomst was dit niet mogelijk. Onze centjes zijn nog niet allemaal gespendeerd. Het overige bedrag laten we over aan Sunshine4kids. Dit zal gebruikt worden voor de schilderwerken in Gamali. Dit is de school waar wij ook eetborden sponsorden en enkele sportactiviteiten gaven.
Als laatste willen we alle lezers van deze blog bedanken. Het was leuk om te weten dat iedereen ons zo volgde. Het gaf ons een warm gevoel.

Lala Salama

Steffi en Marlies


Enkele wist-je-datjes

Wist je dat:
- de isolatieruimte volledig open is.
- als een negertje geboren wordt, het eerst wit is. Pas na enkele dagen krijgt het een donkerdere huid. (Blijkbaar zijn wij de enigen die hier niet van op de hoogte zijn.)
- als je een olijf eet, je best oppast met de pit want je kan wel eens een blokje verliezen, niet Justine?
- het toch mogelijk is om met vier (inclusief chauffeur) op een piki piki te zitten.
- de deuren van sommige huizen een avondklok hebben. Dit wil zeggen dat om 12 uur 's nachts de hoofddeur sluit en je niet meer binnen kan in je eigen huis. Pas om 5 uur 's morgens gaat de deur weer open.

Paasvakantie

Even een reminder, voor iedereen die nog een treinticket moet boeken naar de luchthaven. Binnen 9 dagen zijn we thuis. We zien elkaar om 17u15 in Zaventem.

Maandag gingen we echt voor de laatste keer naar school. Vandaag stond het chapatifeest van Charlotte, een studente van vorig jaar, gepland. Zoals we ondertussen al gewoon zijn, moest er nog van alles gebeuren. Het feest begon uiteindelijk 2 uur later. De kinderen deden opnieuw enkele actjes voor Charlotte en haar familie. We denken dat het een mooie ervaring was voor de hele familie. We sloten de dag af met een aperitiefje aan het strand, bij zonsondergang. We waren alleen vergeten dat je de zon niet kan zien ondergaan op het strand. We ontmoetten ook enkele klasgenoten van Maureen. Samen aten we iets in Forty Thieves.




Dinsdag was een regenachtige dag. We besloten dus om te werken voor onze bachelorproef. In de namiddag kochten we onze laatste souvenirs. 's Avonds nodigden we onze twee bewakers uit om samen naar een film te kijken.

Woensdag stond een quadritje op de planning. Maar toen we wakker werden, was het aan het regenen. Gelukkig ging dit snel over. We konden dus droog vertrekken. Er stond ons een prachtige rit van 4 uur te wachten. We maakten enkele tussenstops. De eerste was bij een plaatselijke stam. Zij deden een typisch, Afrikaanse dans. Uiteraard moesten wij ook onze moves tonen. Daarna reden we door naar Shimba Hills. We stopten in het dorpje voor een drankje. Daarna konden we genieten van het prachtige uitzicht. De laatste stop was een waterval. Het wordt het mirakel van God genoemd, maar toen ontdekten we de waterleiding op de grond. Een mirakel is uiteraard een ruim begrip :-) ! Volledig onder het stof kwamen we terug thuis.

Donderdag werd een rustige dag, waarbij we 's morgens voor school werkten. In de namiddag trokken we naar het strand. Het prachtige uitzicht en het mooie strand is iets wat we echt zullen missen !

Vrijdagavond werden we uitgenodigd door Kaat en Angelo in Almanara. Dit is een restaurant aan het strand, met zicht op de zee. Samen met Pascale en Alek hadden we een gezellige avond.

Op zaterdag kwam Abdallah (één van onze bewakers) ons ophalen om 9 uur. We mochten een kijkje nemen in zijn huis. Na een groot half uur wandelen, kwamen we aan bij een groot gebouw. Zoals we al eerder zagen, was het gebouw onderverdeeld in kleinere kamers. Het viel ons op, hoe netjes het huis was voor een alleenstaande man. Het kan uiteraard ook liggen aan het feit dat hij op voorhand wist dat we gingen komen. 's Avonds gingen we naar Shakatak en vierden we de verjaardag van Sarah.

Ook zondag werd het vieren van de verjaardag verdergezet. We startten de dag met een uitgebreid ontbijt. Er stond heel wat lekkers op tafel, zoals eitjes, vers fruit, cornflakes, toastjes ... In de namiddag werden we verwend met een full-body massage, door 2 Afrikaanse dames. We wouden de dag afsluiten met een aperitiefje op het strand, maar dit bleef slechts een wandeling naar het strand. Doordat het water te dicht stond, konden we niet passeren. Maar niet getreurd, aperitieven deden we ... We zetten de drink verder in Indian Summer. Quizmaster Justine zorgde voor een muziekquiz. Die was heel geslaagd !


Vandaag gaat week 12 van start. Er staat nog heel wat op de planning. Stilletjes aan beginnen we al afscheid te nemen. Door de drukke agenda zal de week voorbij vliegen. We zullen het hier enorm missen, maar lieve mama's, papa's en vriendjes we zullen ook heel blij zijn, als we thuis zijn.

Kwaheri Rafiki's
(Dag vrienden).


Steffi en Marlies

Enkele wist-je-datjes:

wist je dat:
- als je hier lang verblijft, blond haar groen wordt.
- je hier melk in een zak kunt kopen.
- wanneer de elektriciteit uitvalt, het helemaal donker is.
- ze hier hun lippen roden met de lipstick-plant.
- je best niet in slaap valt op het strand, anders kan je wel eens nat worden (Lees doorweekt nat, inclusief al je spullen).

Onze laatste schooldagen

Deze week begon goed want we hadden nog een vrije dag. We besloten om Diani Coast nog wat verder te ontdekken en deden een lange strandwandeling. Zo ontdekten we enkele nieuwe plaatsjes en strandbars. We aten een overheerlijke maaltijd in Nomads.

Dinsdag stonden we met een extra portie stress op. Vandaag stond ons schoolfeest op de planning.
Toen we op school aankwamen staken we onmiddellijk onze handen uit de mouwen. Gelukkig begonnen we op tijd want ons schoolfeest werd een uur vervroegd. Dit omdat de parents-meeting al voorbij was. Na wat haperingen met de muziek, konden we er echt aan beginnen. We mochten heel trots zijn op onze klassen want ze deden het uitstekend! Het schoolfeest werd afgesloten met een drankje en een babbeltje. Nadien werden alle kinderen naar huis gestuurd en zo hadden ook wij een extra vrije middag.

Toen we woensdag op school aankwamen stond ons een grote verrassing te wachten. De kasten, stoelen en tafels die wij hadden besteld (en die normaal geleverd zouden worden op donderdag) stonden al in de klassen. Blijkbaar was alles op dinsdagmiddag geleverd. De leerkrachten hadden alles onderling verdeeld, maar we merkten dat dit niet helemaal eerlijk was gebeurd.
Dus haalden wij alles weer uit de klassen, schreven onze namen erop en zorgden dat alles op de juiste plaats terecht kwam. Niet alles verloopt hier van een leien dakje, This is Africa.
Na de pauze deden we nog enkele leuke activiteiten met onze eigen klas. Dit waren de laatste lesjes die we gaven.

Donderdag stond helemaal in het teken van onze price and giving day. Normaal zou alles om 9 uur beginnen, maar toen we op school aankwamen moesten ze alles nog in orde brengen. We startten dus maar rond een uur of 11. De kinderen hadden heel wat dansjes en liedjes voorbereid. Deze brachten ze naar voor in de mooi versierde eetzaal. Na de kinderen was het de beurt aan de leerkrachten. Iedere leerkracht gaf een speech vol lof. Op het einde kregen we een certificaat van de directeur alsook een aandenken van de school. Nadien namen we afscheid van onze klas. Maar stiekem krijgen we maandag nog een laatste kans om afscheid te nemen. Dan gaat er op school een chapatifeest door.

Vrijdag troffen we de voorbereidingen voor het etentje met onze mentoren. Want ze kwamen op zaterdagmiddag eten. We maakten heerlijke spaghetti klaar.
We merkten dat de Europese smaken sterk verschillen met die van hen. Sommige mentoren brachten ook hun kinderen mee, voor hen was het de ideale gelegenheid om eens te zwemmen.
Als bedanking kregen we een klein geschenkje van onze mentor. Ook wij hadden iets voor hen.

Aangezien we iets te veel pasta gerekend hadden (lees véél te veel) vroegen we 's avonds de bewakers, de manager en zijn kinderen. Het werd opnieuw een gezellig etentje.

Zondag genoten we nog een dagje van het strand. Als wij denken aan strand, denken wij uiteraard ook aan Forty Thieves. De ideale stranddag.

Komende week staat er nog niet zo heel veel op het programma,aangezien de paasvakantie hier ook begonnen is. Zo gunnen we onszelf ook wat rust.



Zonnige groetjes

Steffi en Marlies

Happy Easter

Deze week was onze laatste 'normale' lesweek. Normale plaatsen we bewust tussen haakjes, omdat de leerkrachten geen les meer geven. De examens zijn al achter de rug en ze willen geen nieuwe leerstof meer geven voor de vakantie. De kinderen moeten zichzelf bezighouden met lezen, examens overlopen ... Wij zorgden tussendoor voor wat activiteiten en elke namiddag werkten we samen met de kinderen aan ons schoolfeest. Sommige groepjes kwamen wat moeilijk op gang, waardoor wij wat extra stress kregen. Maar op de generale repetitie deze donderdag, zagen we dat alles goed verliep.

Maandag brachten we nieuwe eetborden mee naar onze school. Aan de reacties konden we zien dat ze hier niet echt tevreden mee waren. Later op de dag kregen we te horen dat de borden van een andere kwaliteit moesten zijn. We vonden de reactie een beetje ondankbaar en gingen ten rade bij mama Pascale. Zij vertelde ons dat we deze borden naar Gamali konden brengen. Op deze school zijn er niet genoeg borden, waardoor de leerlingen dus moeten wachten op elkaar. Woensdag gingen we dan onmiddellijk de borden brengen naar Gamali. Directrice, leerkrachten en leerlingen waren super enthousiast, alsook super gelukkig.



Daarna keken we voor nieuwe borden voor onze school, deze keer met de juiste kwaliteit.
Donderdag zagen we dan ook op onze school gelukkige gezichten. Iedereen was tevreden met deze nieuwe borden. Over de middag werd er al heerlijk uit gesmuld.









Donderdagavond waren we uitgenodigd bij Moses en Leen thuis. Dit zijn twee kinderen van onze school. We vonden het interessant om eens een kijkje te nemen in een Keniaanse woning. Zo konden we zien hoe deze kinderen leefden. Na een mooie wandeling kwamen we aan bij een groot gebouw. Bij het zien van dit gebouw dachten we beiden hetzelfde: 'Wow, dit is groot!'. Maar toen bleek dat het gebouw was onderverdeeld in kleine kamers. Dit gezin, bestaande uit 2 ouders en 3 kinderen, huurt hier één kamer. Deze kamer is ongeveer 5m op 5m. Deze mensen zijn super trots op hun woning.

Vrijdag konden we ons verlengd weekend inzetten. Pasen is een belangrijke feestdag voor de Kenianen. De scholen sluiten dus op Goede Vrijdag en op Paasmaandag. Voor ons betekent dit dus verlengd weekend. Vrijdag gunden we onszelf een dagje rust. Vrijdagavond trokken we Bidi Badu, daar was een heuse beachparty. We werden vergezeld door onze twee bodyguards, Erick en Abdellah, maar ook door Carin, een Duitse vrouw die hier overwintert. De locatie was zoals in de films met kampvuur op het strand. Het werd een hele, leuke avond. Het perfecte afsluitfeestje voor Davine en Charlotte.

Zaterdag ging de laatste dag in voor Charlotte en Davine. We genoten samen van een dagje aan het strand en een etentje in Forty Thieves. 's Avonds namen we afscheid. Het voelde opnieuw wat vreemd aan, want nu zijn we 'The lucky five'. Charlotte en Davine, bedankt voor de mooie tijd hier !

Zondag trokken we onze zondagse tenue aan. We trokken naar de paasviering. We verschoten ervan hoe mooi de kerk versierd was, alsook hoeveel mensen er waren. Deze kerkvieringen zijn helemaal anders dan bij ons. De dienst duurde 2 uur, waarbij de meeste tijd besteed werd aan zingen en dansen. Ookal begrepen we niets van wat er gezegd werd (Kiswahili), was het heel aangenaam om de mis bij te wonen.

Vandaag genieten we van onze laatste vrije dag. We willen vandaag een strandwandeling maken, met de nodige tussenstops. Vanavond treffen we dan onze laatste voorbereidingen voor ons schoolfeest, want morgen is het zover ! De stress begint toch een beetje te komen.

Ook voor jullie nog een fijn paasweekend gewenst !
Marlies en Steffi.


Enkele wist-je-datjes:

Wist-je-dat:

- we hier echt veilig zijn, ondanks de aanslag in Kenia. No worries !
- het paasweekend voor de Kenianen uit het Noorden het ideale weekend is om op vakantie te komen naar Indian Summer. Druk druk druk ...
- het regenseizoen voorlopig betekent dat de zon constant aanwezig is.
- Steffi onze nieuwe pikipiki-chauffeur wordt :-)