Diep in de zee

Deze week was een hele drukke week. Maandag was een dag vol herhaling, want op dinsdag startten de examens. Dinsdagochtend staken we de handen uit de mouwen en haalden we de verfborstels boven. We vonden dat de krijtborden van de lagere klassen een nieuw laagje verdienden. De examens leken onze de ideale periode om dit te doen. De directeur, leerkrachten en kinderen waren tevreden met het eindresultaat.

Op dinsdagmiddag trokken we opnieuw naar Gamali waar we bijna nog hartelijker ontvangen werden dan de vorige keer. We speelden enkele spelletjes met alle leerlingen. De directrice en leerkrachten waren opnieuw van de partij om mee te spelen. Dit was de laatste keer dat we in Gamali kwamen. Doordat het zo’n warme school is, vonden we het jammer om te vertrekken. 

 

Woensdag zetten we ons beste beentje voor om er goed uit te zien. We kregen een uitnodiging van de Belgische ambassade uit Kenia. We werden verwacht in een hotel in de buurt voor een hapje en een drankje. De ambassadrice toonde enorm veel interesse in het project, Sunshine4kids. Het was een fijne ontmoeting. Naast de ambassadrice leerden we nog andere Belgen kennen die een project hebben in Kenia. Het was interessant om iedereen zijn verhaal te horen. We sloten de avond af met een slaapmutsje in Forty Thieves. 

 

Donderdag was het lastig opstaan deels door het slaapmutsje, maar ook deels door het slechte weer. Het had de hele nacht en voormiddag geregend. We konden zelfs  ‘de shortcut’ naar school niet nemen, want die stond onder water. We gingen dan maar via de grote weg. In de voormiddag legden de leerlingen de laatste examens af. In de namiddag startten de eerste grote voorbereidingen van ons laatste project. De leerlingen konden in hun groepje werken aan hun talent. Zo werden er dansjes gemaakt, liedjes gezongen, geknutseld …  ’s Avonds deden we nog een schietgebedje, want morgen mocht het echt niet regenen !

Wat waren we gelukkig toen we gewekt werden met zonnestralen. 

Vandaag beloofde een mooie dag te worden, want we trokken naar de zee met klas 1, 2, 3 en 4. Hoera ! Na een wandeling van een uur onder de warme zon en door de bush, bereikten we het strand. De kinderen waren super uitgelaten. Het was fantastisch om de vele gelukkige gezichten te zien. Eerst gingen we met de voetjes in het water, maar al snel werden alle uniformen uitgedaan en kon iedereen volledig in het water. Nadat de kinderen zich hadden uitgeleefd in het water, speelden we nog enkele spelletjes op het strand. Toch sloten we deze voormiddag af met een vrij moment in het water, want daar genoten de leerlingen het meeste van. Het werd voor iedereen een onvergetelijke dag! 

 

  

Vrijdagavond verwenden we ons zelf met een etentje in ‘The Cave’. Dit restaurant is één van de mooiste restaurants ter wereld. De prijsklasse kan je vergelijken met een restaurant in België, alleen hadden we een veel mooier zicht. Het restaurant bevindt zich in een grot, een 10-tal meter onder de grond. De grot is open, waardoor je dineert onder de sterrenhemel.

Zaterdag was het vroeg dag. We vertrokken al om 7.15 voor een dagje snorkelen. We hadden opnieuw geluk met het weer (Wat doet de zon haar best!). In het begin was het een beetje wennen aan de vliezen, de bril en de pijp. Maar eenmaal je dit allemaal gewoon was, was het prachtig om te zien wat er in de zee leeft. Zo zagen we enkele nemo’s, zeesterren, inktvissen …  We voelden ons precies in een documentaire op tv. Eenmaal we twee keer gesnorkeld hadden, ging de boottocht verder richting Wasini Island. Daar kregen we ons middagmaal, geserveerd met een prachtig uitzicht. Op de terugweg was het vrij stil en vielen sommige oogjes dicht.

’s Avonds wouden we onze Rode Duivels steunen, maar het was onmogelijk om de match te volgen. Toch duimen we van ver.

Vandaag wordt een rustdag waarin we de laatste lesvoorbereidingen zullen maken. Volgende week is onze laatste volledige lesweek. Het afscheid met onze klas en school komt steeds een beetje dichterbij. We zullen nog optimaal genieten van de laatste momenten met de kinderen.

Dikke zee-achtige kus,
Steffi en Marlies

Enkele wist-je datjes:

Wist je dat:

- wanneer het regent het een echte beestenboel wordt. Zo vonden we al een krab op ons terras en een sprinkhaan in ons bed.
- schommels hier gewoon een touwtje aan de boom zijn.
- sommige kinderen van ons klas nog nooit de zee hadden gezien.

The lucky seven

We startten de week met nog maar 7. Na de lange avond waarbij we de andere vier uitzwaaiden, werd het maandag een lastige ochtend.
Het doet raar om twee lege appartementjes te zien. Maar toch zijn we blij dat wij hier nog enkele weken mogen doorbrengen. (Vandaar the lucky seven).
Deze week sloten we al onze 7e stageweek af. We beginnen meer en meer te beseffen dat het nu echt voorbij zal vliegen.

Donderdagochtend zagen we de eerste tekens van het regenseizoen. Dit viel super goed mee. Het regende vroeg in de ochtend en nog voor we naar school vertrokken was het al voorbij. 's Middags was het alweer stralende zon! Als dit de definitie is voor het regenseizoen, kunnen we er zeker mee leven.
Helaas veranderde de definitie al snel op vrijdag en zaterdag. Vrijdagochtend trokken we met de KW naar school. Zowel juffen als leerlingen vonden het super grappig om ons met een jas te zien.
Sinds gisterenavond is het nog niet gestopt met regenen. Hopelijk komt hier nog verandering in.

Op vrijdag gingen we maar een halve dag naar school. Op de middag hadden we al afgesproken met Dolly aan Lela's bookshop. We gingen boeken en ander schoolmateriaal ophalen voor de kleuterschool Dabee Baraka. Dit konden we betalen dankzij de opbrengst van onze pasta-avond. Dus nog eens een grote DANK U WEL  aan alle aanwezigen.
We wouden de juffen en directrice verrassen. Daarin zijn we zeker geslaagd.
De directrice sprak over een mirakel en was ons super dankbaar.

Na het bezoek aan Dabee Baraka reden we nog door om verf en eetborden. Volgende week zijn er examens op school, de ideale periode om onze krijtborden een nieuw laagje te geven.

Gisterenavond was een moment waar we al lang naar uitkeken. We konden onze voetjes onder tafel schuiven en genoten van een heerlijk biefstuk. Wat heeft dat gesmaakt.

Dit weekend weten we wat te doen met ons 2e project. We kijken al uit naar het schoolfeest. Volgende week starten de voorbereidingen samen met de kinderen.


Enkele wist-je-datjes:
Wist je dat:
- veel regen = geen elektriciteit = geen internet.
- wanneer het regent op school, we elkaar amper nog begrijpen.
- de personeelsvergaderingen hier doorgaan tijdens de lesuren. De kinderen moeten zich zelfstandig bezighouden.
- we nog maar 11 dagen op school zullen zijn. Wat gaat de tijd hier snel.
- Dolly onze (152) eetborden voor 32 euro heeft gekregen. Mochten wij naar de winkel gaan, was het het dubbele.

Vele regenachtige groetjes uit Kenia

Druk, drukker, drukst ...

Voor diegenen die echt aan het aftellen zijn, morgen zitten we aan de helft ! Voor mocht je beginnen twijfelen, we amuseren ons hier echt nog en hebben hier een prachtige tijd !

Het was een gewone, drukke lesweek met veel bijkomstige activiteiten. Zo gingen we op maandag nog eens naar 'De Meir van Ukunda'. De man met de shop van slippers deed gouden zaken. Hij verkocht op die avond meer dan 25 paar slippers aan de muzungu's (blanken). Op dinsdagavond trokken we met de pikipiki naar de stoffenwinkel. We kozen elk nog 2 mooie, zomerse stofjes om kleedjes van te maken.

 

Op woensdagavond hadden we een meeting met Dolly. Met de opbrengst van onze pasta-avond willen we graag iets nuttig doen ! We keken eerst binnen onze school, maar het viel ons op dat onze school al over heel wat noden beschikt. Ook de kinderen komen niet echt iets tekort. In de buurt van onze school is een kleuterafdeling 'Dabee Baraka'. De kinderen van deze school komen na hun kleutertijd naar onze school. Deze school is heel primitief in vergelijking met onze school. We willen hen dus sponsoren met boeken, speel- en leermateriaal, schriftjes, schrijfgerei ...

Op donderdagavond deden we een prachtige rit met de pikipiki richting de naaischool. Het verbaast ons dat we na 6 weken nog niet alles hebben gezien. Kenia is echt prachtig ! We brachten onze stoffen naar de school en lieten onze maten opnemen. We zijn alvast benieuwd naar het resultaat ! Vrijdag zaten we ook samen met onze directeur om al onze laatste weken te bespreken. Zo kregen we een positief antwoord op onze twee voorstellen. Op vrijdag 27 maart mogen we met de kinderen van de lagere school naar de zee ! De ideale afsluiter na een week examens. Op dinsdag 7 april geven we ons tweede project, dat een knallend schoolfeest moet worden.

We startten ons weekend bij Dolly thuis. Samen met haar zus toonde ze ons hoe je mandazi's moet maken. Mandazi smaakt hetzelfde als oliebollen. Het bereiden van dit plaatselijk gerechtje was een hele belevenis, want elektriciteit liet het afweten tijdens het koken. Voor de eerste keer kookten we in het donker.

 

Zaterdagvoormiddag trokken we naar het weeshuis 'Diani Children's village'. We zijn ervan overtuigd dat de kinderen die hier verblijven heel gelukkig mogen zijn en het ook effectief zijn. Naar Afrikaanse normen leven zij zeker in luxe. Na het weeshuis hadden we nog even tijd om te relaxen, want om 15u30 werden we al opgehaald om te vertrekken naar Wasini Island. We deden een prachtige boottocht bij zonsondergang. We werden vergezeld door twee muzikanten. Eenmaal de zon onder was, stapten we over in een klein bootje. Dat bootje bracht ons tot op het strand. Daar zagen we ons diner klaarstaan bij kaarslicht. Het werd een fantastische avond !

Vandaag moeten we afscheid nemen van onze vier vriendinnetjes van Torhout. We zullen samen nog een dagje genieten aan het strand. We doen ons best om onze tranen te bedwingen, want we zullen ze missen !

We zullen maar afsluiten voor we te emotioneel worden.

Kwaheri
Steffi en Marlies


Enkele wist-je-datjes:

wist je dat:
- Abdullah (één van onze bewakers) de enige is die onze witte was witter dan wit krijgt !
- alle kinderen persoonlijk 'salut' willen zeggen op het einde van de dag door een high five te doen.
- onze pikipiki-chauffeur 40 jaar is en hij slechts 26 jaar lijkt.
- we op zaterdagochtend rond 5 uur allemaal samen naar de regen stonden te kijken. Het water stond al in ons huisje! 

New Diani got talent

Ondertussen zijn we de routine van het lesgeven al wat gewoon. Het blijft Afrika, dus tijdens iedere les hebben we wel eens een verrassende wending. Zo moeten we soms eens wiskunde geven terwijl er Engels gepland stond, er wordt vergaderd tijdens de lesuren, bezoekers/toeristen komen een kijkje nemen midden in je les...

Deze week was het ook wel een beetje spannend. De leerkrachten moesten onze tussentijdse evaluatie invullen. (jaja we geven hier al 5 weken les) Hier omtrent ontstond al een misverstand. De headteacher dacht dat dit met alle kinderen moest worden besproken. De evaluatie van ons beide was heel goed. De juffen wilden dan ook dat we de beste waren in België.

Deze week waren we ook vrij op woensdagnamiddag. We konden het zeker gebruiken om eens op een woensdagnamiddag te ontspannen.

Donderdagmiddag hadden we voor het eerst een echte confrontatie met de manier van straffen in Kenia. We waren enorm geschrokken en wilden graag weten wat er precies aan de hand was.
Maar hierover werd in alle talen gezwegen. We gingen in gesprek met onze juffen en enkele kinderen van de klas. De juf van Marlies ontkende dat er geslagen werd maar dit werd meermaals bevestigd door de kinderen.

Op vrijdag was het de grote dag 'New Diani got talent'. De kinderen, leerkrachten, directeur en wijzelf keken er naar uit. We werkten rond de verschillende talenten. Beeldknap, rekenknap, natuurknap...
Voor de mentoren was het ook vernieuwend. Ze zagen nog nooit zo'n klasoverschrijdende activiteit.
Het werd een drukke, lastige maar zeer geslaagde namiddag.

Het weekend zal dus zeker deugd doen, alhoewel we weer werk genoeg hebben voor volgende week. Maar bij het zien van de lachende gezichtjes van de kinderen, vergeet je het vele werk. We weten waarvoor we het doen.

Tot de volgende

Steffi en Marlies